About نیلینگ
About نیلینگ
Blog Article
برآورد قیمت دقیق هزینه پایدارسازی هر گود نیازمند بررسی پارامترهای ذکر شده و سپس طراحی اولیه و برآورد احجام اولیه کار است.
ساخت‌وساز در مقیاس صنعتی و غیر صنعتی همواره چالش‌ها و مشکلات متعددی به همراه داشته اما استفاده از تکنولوژی‌های مختلف می‌تواند بسیاری از این چالش‌ها و مشکلات را کم و رفع کند. یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی که در زمان ساخت‌وسازها خصوصاً زمان گودبرداری، خاکبرداری و … ریزش مواد و مصالح مختلف است. امروزه از روش‌ها و راهکارهای مختلفی همچون انکراژ، اجرای شمع، سپر کوبی، سازه نگهبان خرپایی و … برای مهار گذاری، پایدارسازی و تثبیت دیواره‌های مختلف سازه‌ها استفاده می‌شود.
در مرحله اول، یک تا چهار متر از عمق گودبرداری را خاکبرداری می‌کنند. عمق خاکبرداری در هر مرحله به کمک آزمایش‌های مکانیک خاک و گمانه زنی که پیش از شروع گودبرداری انجام شده و بسته به جنس خاک، ظرفیت باربری، پارامترهای مقاومت برشی، لایه بندی، میزان نفوذ آب های سطحی و میزان سربار متغیر آن تعیین می‌گردد.
در جاهایی که تراز آب‌های زیرزمینی بالا بوده، احتمال بالا آمدن آن‌ها و یا امکان ورود آب به خاک از هر طریقی مثل برف و باران وجود داشته باشد، پیش از مش گذاری و اجرای شاتکریت نیاز به تعبیه سیستم زهکشی توسط نوارهای زهکش یا زهکش‌‌های لوله‌ای عمقی است.
این روش برای خاک‌های ریزدانه سخت و چسبنده و خاک‌های درشت دانه با مقداری چسبندگی مناسب است و برای خاک‌های آلی، خاک‌های ریزدانه بسیار سست و درشت دانه‌ها با دانه‌بندی نامناسب و فاقد چسبندگی مناسب نیست.
با ادامه حفاری در مرحله دوم، سطح احتمالی لغزش از قسمت تحتانی فاز دوم حفاری عبور می نماید. با اجرای شاتکریت مرحله بعد، لایه شاتکریت اجرا شده با شاتکریت مرحله اول یکپارچه شده و جابجایی‌های بعدی موجب انتقال بارهای بیشتر به میخ‌های ردیف و ??? ??? تولید تنش در میخ خاک‌های ردیف دوم می‌شود.
پایداری سیستم میخ گذاری شده معمولا توسط یک مدل دو ناحیه‌ای بررسی می‌شود؛ بدین صورت که فرض می‌شود ناحیه‌ای از خاک به طور کامل از ناحیه دیگر جدا شده است.
اگر این گونه خاک‌ها کاملا خشک بوده و شامل مصالح ریز دانه نباشند یا هیچ گونه سیمانتاسیون طبیعی‌ای از خود نشان ندهند، فاقد چسبندگی ظاهری هستند.
برترین مرجع آموزش ساختمان سازی و دفترفنی کشور زیر نظر مهندس علی چمن لاله
عملیات شیارزنی بر روي زهکش عمقی در نیم دایره فوقانی مقطع آن ضروری هستند.
این گونه سنگ‌های هوازده ممکن است دارای صفحات ضعیف نامناسب مانند درزه‌ها، شکستگی‌ها، بریدگی‌ها، گسله‌ها، چین‌ها، تورق و سطوح کلیواژ باشند. این صفحات می‌توانند روی پایداری چاهک‌ها تأثیر گذاشته و عمل تزریق دوغاب را با مشکل مواجه سازند.
در برخورد با تأسیسات زیرزمینی و شریانی مجاور، با تغییر زاویه و عمق حفاری مي توان از هرگونه تداخل جلوگیری کرد.
هنگامی که بادرفت‌ها خشک باشند ممکن است مقاومت‌های قابل قبولی از خود نشان داده و نصب میخ‌ها در خاک را میسر سازند، اما وجود مقادیر نسبتا زیاد آب در پشت دیوارهای نیلینگ موجب می‌شود که ساختار بادرفت دچار فروپاشی شده و مقاومت آن به میزان قابل توجهی کاهش یابد.
روش انکراژ در مقایسه با روش نیلینگ فضای کمتری را جهت حمل وسایل و عبور و مرور اشغال می‌کند